Ramazan ayı, Müslümanlar için sabır, dayanışma ve paylaşma ayıdır. Ancak Gazze'de bu yıl, bu duyguların yaşanması yıpranan ve yaralı bir coğrafyada mümkün oluyor. Giderek derinleşen çatışmalar ve yaşanan insani kriz ortamında, sokaklar yıkımın ve enkazın gölgesindeyken, iftar sofraları kuruluyor. Ailelerin bir araya gelip oruçlarını açtıkları bu sofralar, birlik ve beraberliğin bir simgesi haline dönüşüyor. Gazze’deki bu sahneler, sadece hayatta kalma mücadelesinin ötesine geçerek, umudun ve insanlığın yeniden filizlenmesi anlamına geliyor.
Gazze'de, saldırıların ardından hayata tutunmaya çalışan aileler, her akşam iftar sofrası kurarak dayanışmalarını pekiştiriyor. Her gün yeni bir acının ve kaybın yaşandığı bu beldede, ağır şartlar altında dahi insanların bir araya gelmesi, umut ışığı oluşturuyor. İftar vakti geldiğinde, yemekten çok daha fazlası paylaşılıyor; bireyler arasında sevgi, hoşgörü ve dayanışma duyguları körükleniyor. Bu sofralarda, kaybettiğimiz dostlarımızın anısına dualar ederek, Elif, Zeynep, Ali gibi hayat dolu isimlerin varlığı yeniden hissediliyor.
Gazze'de yıkımın gölgesinde, kurulan iftar sofralarının ardında birçok yerel inisiyatif bulunuyor. Gençler, kadınlar ve yerel sivil toplum kuruluşları, bağışlarla elde ettikleri gıda malzemeleriyle iftar organizasyonları düzenliyor. Bu tür yardımlar, sadece maddi destek sağlamakla kalmıyor, aynı zamanda insanlara moral verip, onları bir araya getirirken, yaşam sevinci aşılıyor. İftar sofraları, yardımlaşmanın ve dayanışmanın en güzel örneklerini sergiliyor. Hem büyüklerin hem de çocukların açık havada, bir masa etrafında oturup oruçlarını açmaları, bu zor günlerde birlik olmanın ve dayanışmanın tam anlamıyla bir sembolü haline geliyor.
Gazze'de yıkım ve acının hâkim olduğu bu dönemde, iftar sofraları, insanların belirsizlik içinde bile birbirlerine kenetlenebileceğini gösteriyor. Sadece bir akşam yemeği değil, aynı zamanda umut ve direncin buluştuğu anlar olarak değerlendiriliyor. Ivan K. isimli bir Gazze sakini, "Bu yıl, Ramazan'ın manevi yönünü daha derinden hissediyoruz. İftarlarımızdan artık kopmadık. Birbirimize destek olmak, en önemli görevimiz" diyor. Bu cümle, Gazze'deki insanların yaşama sevincinin ve umutlarının asla sönmeyeceğinin bir göstergesi niteliğinde.
İftar sofralarında sadece yemekler değil, aynı zamanda sıcak muhabbetler, gülüşler ve hatıralar paylaşılıyor. Savaşın zaman zaman insanları ayırdığı bu topraklarda, iftar vakti, aile bağlarını güçlendirmek ve sevdikleriyle bir arada olmanın verdiği mutluluğu tatmak için bir vesile haline geliyor. Gazze’deki çocuklar, savaşın karanlık yüzüne rağmen gülümsemeye ve hayatı bayram gibi yaşamaya devam ediyorlar. Çocuklardan biri, “Her akşam babamla birlikte iftar yapmayı çok seviyorum. Sanki tüm dünya bizimle,” derken, bu durum gençlerin umut dolu bakışlarını gözler önüne seriyor.
Yıkımın ve acının ortasında, Gazze'de dayanışmanın ruhu her geçen gün daha da güzelleşiyor. İftar sofraları, bu zorlu günlerde sevgi ve barışın yeşerdiği yerler haline geliyor. Ramazan ayında yaşanan bu olumlu atmosfer, sadece Gazze halkının değil, aynı zamanda tüm insanlığın bir arada durabilme iradesinin ve dayanışma ruhunun simgesel bir ifadesidir. Bu durum, Gazze'deki insanlar için sadece zor bir dönem değil, aynı zamanda direnç ve umudun yeniden canlandığı, hayatın güzelliklerinin yaşandığı günlerdir.
Sonuç olarak, Gazze'de yaşanan yıkım ve zor şartlar altında dahi, iftar sofraları insanlarda bir araya gelme, dayanışma ve umudu yeşertme duygusunu güçlendiriyor. Ramazan ayı boyunca her akşam kurulan bu sofralar, yıkıntılar arasındaki cesaretin ve insanların birlikteliğinin en önemli göstermelerinden birini sunuyor. Gazze halkının tıpkı bir araya gelen bu masalarda olduğu gibi, her türlü zorluğa karşı durabilme cesaretinin simgesi olarak kalmaya devam ediyor.
